Daas
W at er precies aan de hand is weet ik niet, maar ik merk aan het vrouwtje dat er iets is. Natuurlijk hebben we altijd veel contact, vrouwtje en ik. Toch draait ze de laatste dagen erg vaak om me heen. Ik hoorde haar vanmiddag tegen baasje zeggen: Saartje lijkt een beetje daas. Nu heb ik een grote woordenschat, maar ik weet niet wat ze bedoeld. Vanochtend stonden ze met z'n tweetjes achter me toen ik bij mijn voerbak stond. Het doet allemaal wat vreemd aan als ik het zo mag zeggen. Ik voelde me niet bepaald op mijn gemak en van eten komt het dan niet. Toen ze een scheutje melk bij mijn brokjes hadden gedaan heb ik het lekker opgeslobberd. Soms zijn het echt gekkies. Ook weten ze nooit wat ze willen. Erg typisch. Zo mag ik de ene keer op de bank en de volgende keer moet ik op mijn eigen bankje bij de kachel. Dan willen ze dat ik niet te snel slobber en de volgende keer eet ik te traag. Als ik niet lig te slapen dan ben ik onrustig en als ik te lang slaap tikken ze