De avonturen van Basset Saartje

W at is er mooier om op een mooie zondag te gaan wandelen in het bos. Juist dat dacht ik dus. Helaas moet ik concluderen dat zij er anders over dachten. Heerlijk weer hoorde ik vrouwtje zeggen. Jazeker zei het baasje. Toch gingen we vanochtend een normaal rondje wandelen en zaten in afwachting van de volgende stap. Vervolgens ging het vrouwtje naar boven en baasje had die koptelefoon opgezet om luide muziek te luisteren. In plaats van het heerlijke wandelingetje door het bos zag ik al aankomen dat dit het niet ging worden. Na een paar uurtjes kwam echter vrouwtje naar beneden en zei tegen het baasje: Het is af en ik ben er helemaal klaar voor. Wou je nu dus gaan? zei het baasje. Jazeker, het is nu mooi weer en de zolder is dan meteen weer opgeruimd. Er kwam weer een lichtje in mijn ogen. Vrouwtje reed de auto voor en baasje pakte de sleutels van de boot. Zal het dan toch? Nu al die kussens erin en de nieuwe banken, zei baasje. Nee, nee, jullie kunnen niet mee want de

V rouwtje heeft deze week een poetsbui. Dat ze visite uitnodigt dat vind ik op zich best maar niet dat wij daaronder moeten lijden. Gisteren begon het al. Ze begon te mopperen dat ik zo verschrikkelijk verhaar alsof ik daar maar iets aan kan doen. Rosie werd zeker drie maal geactiveerd terwijl ik mijn rust hard nodig heb. Toen werd die stoomreiniger er bij gehaald. Dat is bijna net zo erg. Vanochtend keek ze ontevreden om zich heen. Ze zei tegen baasje: Kijk, nu dacht ik alleen nog maar een keer Rosie te hoeven activeren maar die hond (ja ja) zo noemde ze mij schudt zich steeds uit en overal liggen de haren. En ze kwijlt er ook nog bij, kijk nou eens die vlekken op de vloer. En daar ging het weer. Rosie zoefde langs mij op en weer werd de stoomreiniger voor de dag gehaald. Ook kreeg ik nog te horen dat ik niet zo vaak mag wapperen met mijn lippen omdat er dan allemaal kwijl tegen de muur komt te zitten. Lekker humeurtje. Gelukkig liet Bravo een heerlijke scheet. Lek