De avonturen van Basset Saartje

W eer thuis.                      Het was me het ochtendje wel zeg. Zoals in mijn vorige verhaaltje over het bezoekje bij de dierenarts kwam het bekende staartje er nog achter aan. Mijn onderbuikgevoel had al voorspeld dat het een momentje  van op je tanden bijten zou zijn. Toen ik vanochtend geen brokjes kreeg had ik al een gekleurd vermoeden dat dit weleens de dag kon zijn. Dé dag dat ik moest inzien dat er iets stond te gebeuren wat voor mij totaal nieuw is. In de auto zitten vind ik altijd cool, maar toen we stopten wist ik het zeker. :( MIJN TANDJES MOETEN ERAAN GELOVEN, BEEH De dierenartsassistente is heel aardig en ze heeft voordat ze probeerde een prikje erin te doen mij gekriebeld. Daar houd ik wel van. Mijn krokodillenhuid is dikker dan bij de meeste honden het geval is (ik ben niet voor niets een Basset) dus moest de dierenarts eraan te pas komen om bloed bij mij af te nemen. Dit was om te kijken of alles binnenin wel lekker in elkaar zit.

K en jij ook dat gevoel? Men is wat te gehaast en net wanneer je denkt lekker in je mandje te kunnen gaan liggen om verder te dromen gaat het anders dan verwacht........... Kom Saartje. We moeten zo gaan. Gek, ik kan mij niet herinneren dat ik heb doorgekregen dat we weg zouden gaan. Het paarse boekje werd uit de lade gehaald en toen wist hoe het ervoor stond. Dat is niet mijn leukste uitje vind ik altijd en al helemaal niet als het regent en stormt. Gelukkig wel zo verstandig dat we met de auto waren. Wandelen is alleen interessant met zon en weinig wind. Je wilt tenslotte wel genieten zeg ik altijd maar, maar ik dwaal weer af. Dat heb je als je op een leeftijd komt waar je vaker in herhaling valt en dan moet je uitkijken dat ze je niet voor oud verslijten. We gingen dus naar de dierenarts. O, o Saartje je tandjes zijn niet lekker meer. Mijn vetbultje werd netjes geleegd en mijn jaarlijkse prikje viel mee..... Saartje moet wel terugkomen hoorde ik hem zeggen, w

H et is al even geleden dat vrouwtje een stukje schreef op mijn blog. Soms moet je iemand alle steun moet geven. Even niet zeuren. Veel pootjes geven Een hart onder de riem steken. * nu draagt ze geen riem maar het hart heeft ze zeker op de goede plaats zitten. Ook de rest van de familieleden is lief voor haar. Kortom: Vrouwtje is de allerliefste en in tijden van tegenslag                zorg je voor elkaar. PUNT S AARTJE