De avonturen van Basset Saartje

Lieve lezers, Na een aantal bezoekjes aan de dierenarts is zoveel duidelijk dat ik ziek ben. We geven niet op. En nu probeer ik aan te sterken.  Na een paar weken kan ik voorzichtig zeggen dat er deze week iets vooruitgang lijkt te zijn, Vrouwtje is zo blij. Er hangt een briefje op de koelkast waar ze op schrijven of ik genoeg heb gegeten. Dat is gelukt. Veel vette brokjes gegeten en vergeet de tijd voor de Kerst niet. Ik sta elke dag trouw naast de boom omdat er zeker een koekje op die prachtige takken wordt neergelegd. Ook via de post gaat het goed. Er is al wat lekkers gebracht door de postbode. Ik rook het dwars door het papier heen. Dit was even een kort verhaaltje van mij en ik houd jullie op de hoogte. Liefs Saartje

Vanavond hadden we een uitje. Tenminste dat dacht ik echt. We gingen eerst een plasje doen en toen mocht ik in de auto. Ze waren gezellig voorin aan het kletsen en ik was met de beide vrouwtjes. Dat is altijd leuk, want die kletsen het meest. Het was een kort ritje en ik had het kunnen, weten want ze hadden dat paarse boekje meegenomen. We kwamen dus aan bij de dierenarts. Die heet Lies en is aardig. Ze vonden mij er slecht uitzien, nou dat vond ik niet echt een compliment. Ze ging aan mij zitten, nu ben ik geen piepmuis, maar ze vond bultjes en toen heb ik wel 5 prikjes gehad. Gelukkig kreeg ik na elk prikje een lekker brokje van vrouwtje. Dat maakt veel goed. Ik mocht niet mijn jaarlijkse inenting, zei ze omdat ik niet in goede conditie ben. Nou, ik eet veel en ben erg gelukkig. Dat ik ben afgeslankt zegt toch niets over mijn conditie. Dierenartsen weten het altijd beter, dat heb ik wel gemerkt toen met mijn tandjes. Binnenkort krijg ik de uitslag. Nou, ik hoef er g

De laatste tijd gaat het niet goed met mij. Al eerder schreef vrouwtje erover. Het valt mij soms zwaar dat ik ouder wordt. Ik kan mij nog herinneren dat ik als een echte speurhond op mijn toch wel korte pootjes over het veld rende. Niets was mij te dol. Ik klom op de stoel en soms ook stiekem op de tafel om al het lekkers te stelen. Uit de pannen en van de borden. Die tijd ligt al even achter me. De rondjes lopen gaan moeizamer. Voor de tweede keer ben ik van de wereld geweest en ik zie de bezorgde blikken die ik eerder zag toen mijn vriendinnetje de zwarte labrador op leeftijd kwam. Ik hoorde vrouwtje zeggen: ik kan het niet nog een keer en ik hoop dat ze gewoon stilletjes gaat. Ik weet zeker dat het niet voor mijn oren was bestemd en ik ben een beetje verdrietig. Vrouwtje en ik hebben zoveel tijd met elkaar doorgebracht en we zijn dikke vrienden. De meisjes zijn de leukste wezens op aarde. Die dikke lab zal zich wel redden als ik er niet meer ben en baasje doet altijd st

Vrouwtje heeft au en ik kan er alleen maar zijn. Het begon met een dagje uit. Nu heb ik al vaker gezegd dat het beter is dat ik meega. Ze waren in de tram ( geen idee wat dat is) en toen is ze gevallen. Die machinist vond het erg leuk om keihard te rijden om de laatste bocht te nemen en vrouwtje viel toen. Nu is het zo als je in een grote stad bent en je valt er allemaal zombies om je heen staan heb ik vernomen. Ze reageren namelijk niet, laat staan dat ze aan je vragen hoe het met je gaat. Gelukkig was uit-huis- vrouwtje erbij en die heeft haar opgeraapt. Stoer als vrouwtje is heeft ze haar weg vervolgd en ook is ze gaan werken. Totdat ze erbij neerviel. E n nu moet ik op haar passen. En ja, zo gaat dat dan. Ze hebben je pas nodig als ze echt niet meer kunnen. Verder wil ze alleen maar zorgen dat het goed gaat met anderen. pff Ze slaapt nu iedere dag extra en daar doe ik graag aan mee. Pootje voor vrouwtje van ons.

V orig weekend was het een feestje. We mochten weer mee  naar een  knus Landalhuisje, lekker in de bossen. Het was mooi weer en iedereen was blij.  Ze zijn wel een middagje zonder ons weggeweest maar dat vonden we goed. De eerste avond hebben we heerlijk rustig gewandeld en de tweede dag lekker in het zonnetje gelegen. Toen we met de meisjes naar de vijver gingen is er iets naars gebeurd. Jullie weten dat ik het niet graag over mezelf heb, maar om mijn vrienden  op de hoogte te houden moet ik dit kwijt. We waren lekker aan het rennen en een familiehondje was er ook bij. Ik probeerde vliegensvlug te zijn en wilde ze gaan inhalen. En toen....ging het licht uit. Even later hing er iemand boven me en ik wist eerst niet wie dat was. Het uit huis gevlogen vrouwtje riep naar me en het jongste vrouwtje was aan  het huilen. Ik probeerde op te staan en toen dat lukte stond ik te trillen op mijn pootjes. Het is een feit.......ik ben bejaard. L iefs S aartje

D e tijd gaat snel. Het is alweer bijna 10 jaar geleden dat vrouwtje begon te schrijven op Twitter  en daarna ontstond eerst de blog en toen de boekjes. Vrouwtje en ik kennen elkaar al een hele tijd. Eigenlijk ben ik "het cadeautje" voor de meisjes. Dat wordt weleens vergeten. Ik ben geboren in Huizen. En dat was in de zomer van 2009 Ik kan mij nog een beetje herinneren dat ze elke week even kwamen kriebelen zodat ik aan ze kon wennen. De samenstelling van het gezin zag er ook wel anders uit. Ik moest toen dealen met een oude vuilnisbak van 16 jaar en de  zwarte lab die toen 9 jaar oud was. Helaas zijn deze twee dames al een tijdje niet meer onder ons. Ik ben erg tevreden met de familie en ook mopper ik soms het  zijn aardige mensen. Baasje maakt zich altijd druk om zijn werk en vrouwtje maakt zich overal druk om. Dan hebben we nog het jonge studievrouwtje die zich nergens druk over maakt maar dat is volgens mij de buitenkant. Het uitgevlogen vrouwtje zie

H et is al een tijd geleden dat vrouwtje voor mij een verhaaltje heeft geschreven. Ze denkt dat ze tegenwoordig een nieuwsjager is en bloggen voor haar werk lijken voor te gaan. Je kunt dat even aan zien als Basset maar dan moet je toch echt ingrijpen. Thuis is het belangrijkste vind ik persoonlijk. Ik heb een vervelend griepje achter de rug. Ik voelde me slapjes en moest overgeven. Zelfs een stukje kipfilet kon vrouwtje mij niet blij mee maken. Ook heb ik gepoept in huis en jullie weten dat ik dat echt nooit zou doen. Gelukkig ben ik inmiddels weer opgeknapt en heb vrouwtje ermee opgezadeld. Die is zelfs een dagje thuisgebleven terwijl het beter zou zijn geweest dat ze een hele week in haar bedje was gaan liggen. Dat vind ik namelijk ook gezellig. Uit huis vrouwtje had gisteren een taart gemaakt. En als je denkt dat wij een stukje meekrijgen, nou vergeet het maar. Ze bakt zich helemaal een slag in de rondte voor haar collega's dus die boffen maar. Nu was ze zo dom gewee

G elukkig nieuwjaar. De oliebollen en appelflappen zijn achter de kiezen. We hebben een heerlijke week achter de rug waar we in het mooie Drenthe vertoefden in een vuurwerkvrij @landal park. Een fijne ervaring ook omdat er beveiliging rond liep die alles goed in de gaten hielden. Voor herhaling vatbaar. Voor ons honden heel fijn dat we eens niet hoefden te "genieten"van die harde knallen. Dat we rustig op een warm dekentje voor de warme kachel konden liggen relaxen. Op Twitter heeft vrouwtje al veel foto's gedeeld. Het leukst van alles vind ik persoonlijk dat iedereen bij elkaar is. Er wordt gelachen en het is gewoon gezellig. En wie wil dat nou niet. Nu is het bij ons niet altijd vredig hoor, vrouwtje en baasje hebben zo ieder een eigen mening. (gelukkig maar) Baasje houdt van rust en vrouwtje van reuring dus hoe ze tot elkaar zijn gekomen geen idee. Het leuke is dat ze allebei wat inschikken en dat vind ik leuk om te zien. Hoeveel water er dit jaar